سازوکارهای شکست پلیمرهای پرشده با ذرات

تلاش‌های گسترده‌ای برای درک سازوکار حاکم بر شکست مواد پلیمری توسط دانشمندان و پژوهشگران علم پلیمر انجام شده است. رفتار پیچیده مواد پلیمری در مقایسه با سایر مواد مرسوم (فلزات و سرامیک‌ها) بررسی این رفتار را با مشکل مواجه می‌کند. شکست مواد پلیمری که به‌صورت شکست ترد یا چکش‌خوار تقسیم‌بندی می‌شود، به سازوکار حاکم بر شکست آن‌ها نیز وابسته است. از دیدگاه علم مواد، مکانیک شکست مواد پلیمری پیرامون روابط و معادله‌های حاکم بر شکست بحث می‌کند. این روابط سبب درک عمیق‌تر و به‌دست آوردن مقادیر تمرکز تنش و معیارها و حالت‌های چقرمگی شکست می‌شود و ارتباط آن‌ها را با ضریب شدت تنش بیان می‌کند. این در حالی است که از دیدگاه علم پلیمر، نه تنها مکانیک شکست، بلکه سازوکارهای حاکم بر شکست نیز از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. سه سازوکار ترکچه‌زایی، تسلیم برشی و حفره‌زایی را به‌عنوان سازوکارهای حاکم بر شکست مواد پلیمری بیان می‌کنند. درک اینکه کدام سازوکار بر یک قطعه پلیمری حاکم است، نیازمند شناخت کامل آن قطعه و همچنین شرایط کارکرد است. در این مقاله، مکانیک حاکم بر شکست و سازوکارهای حاکم بر آن بحث می‌شود و نحوه چگونگی انتقال سازوکاری به سازوکار دیگر نیز بررسی می‌شود.